سلام عزیزم؛
باید با نام خدا و گفتن جمله ی «خسته نباشید»، مطلبم را آغاز کنم.
انسانها دو دسته هستند؛ کسانی که فرصت می سازند و کسانی که این فرصت را در اختیار دیگران قرار می دهند.برای من که در گرمای جنوب بزرگ شده ام و در شهر مرکبات یعنی داراب زندگی می کنم دو چیز برای خانواده ام مهمتر هستند، درس و ورزش! و من هم به احترام آنچه به من می آموزند قدردان آنها هستم.نام کاله را در محصولات لبنیات دیده بودم و معروفیتش را هم شنیده بودم اما اوایل گمان نمی کردم باشگاه کاله هم وجود داشته باشد.تعجب نکنید این عین واقعیت است اما حالا که توانستم برای مسابقات به پایتخت سفر کنم باشگاه شما را همه چیز تمام دیدم و در موردش با خانواده ام صحبت کردم.از همه عزیزانی که دست مرا گرفتند و تا این مرحله رسانند متشکرم.اما جمله ی پدرم را هم فراموش نمی کنم که در ابتدا گفت برخی فرصت می سازند اما به نظر من شما هم فرصت می سازید و هم آن را در اختیار دیگران قرار می دهید و این برگ برنده ای برای باشگاه شما محسوب می شود و ما قدردان آن هستیم.فرصت حضور در این دوره از مسابقات نصیب من شد تا دو نکته را در طول سفرم یاد بگیرم.فرصت در کنار هم بودن و تجربه کردن و استفاده از آنچه شما برای همگان فراهم آوردیده اید و این حرکت ارزشمندی است که کمتر به آن توجه می شود.شما شمال و جنوب و شرق و غرب کشور را در کنار هم قرار داده اید و این اتحاد سرشار از لذت و غرور است.به ما که خوش گذشت، شما را نمی دانم!!!
ما هم با بچگی هایمان آمدیم تا در امتحان بزرگترها شرکت کنیم و این یک ماجراجویی کودکانه بود.شاید برخی ذائقه ها با هم تفاوت داشت اما یکدلی و همدلی را شما یکدست کردید و همه آداب ، سنن و گویشها و به طور خلاصه همه ایران را یکپارچه کردید.ما فارسی های مهمان نواز و جنوبی های خون گرم ، غرق این اتحاد ایرانی شدیم.از شما بخاطر فراهم نمودن این فرصت تشکر و قدردانی می نماییم.امیدوارم بار دیگر در این اتحاد ملی با توپ بسکتبالم باز هم حضور داشته باشم.همه بچه های فارس قلبا از شما سپاس گزارند.
ارادتمند: محمد امین سلمان